فروشگاه هایی نظیر شهروند با حذف تخفیف، مزیت خود را از دست داده اند!

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری رخداد اقتصادی ؛

جای تعجب ندارد که بگوییم در چند سال اخیر سرعت تحول در مارکت های عمومی رشد چشمگیری داشته و به کلی فرهنگ خرید مردم را متحول کرده است. مردم از بقالی های محلی به سمت فروشگاه های زنجیره ای بزرگ کوچ کرده اند، هر کدام هم به دلیلی خاص؛ یکی به خاطر تخفیف های هیجان انگیز، یکی به خاطر تنوع محصولات، یکی هم به خاطر آفر و امتیازهایی که برای خرید های کلی در نظر گرفته می شود.

ایرادی هم ندارد، مردم به سمتی رفته بودند که حتی برای خریدهای 50 هزار تومانی هم به شهروند، رفاه، هایپر استار، هایپر می، افق کوروش، سون و سایر فروشگاه های زنجیره ای می رفتند بلکه بتوانند با تخفیف های همیشگی اندکی در هزینه های ماهیانه خود صرفه جویی کنند. اصلا همین عادت در فرهنگ خرید مردم بخصوص در شهرهای بزرگ جا افتاده بود.

اما ظاهرا این اواخر به طرز عجیبی ورق برگشته، فروشگاه شهروند و رفاه و برخی هایپرمارکت های دیگر بعد از گرانی های عمومی اقلام خوراکی، لبنیاتی و آرایشی بهداشتی یعنی بعد از اردیبهشت 1401، اکثر قریب به اتفاق تخفیف های همیشگی خود را حذف کرده اند! آن هم در شرایطی که افزایش قیمت های ناگهانی تمام اقلام، شوک سنگینی به بودجه و سبد خانوار وارد کرده، به جای حمایت این فروشگاه های زنجیره ای که پشتوانه مالی خوبی هم دارند، پشت مشتریان وفادار خود را یک باره خالی کرده و با حذف تخفیف از اقلام، ماجرا را برای آنها سخت تر کردند.

قطعا مهمترین مزیت رقابتی این دست فروشگاه های زنجیره ای، تخفیف های چشمگیر آنها بوده که خریداران را تشویق و ترغیب به خرید از آنها می کرده. اگر قرار باشد به فروشگاه زنجیره ای برویم، کلی در صف بمانیم، آخر هم کل اقلام را با همان قیمت روی بسته بندی و بدون تخفیف (یا تخفیف بسیار ناچیز) بخریم، خب چه کاری است؟ خیلی شیک می رویم از سوپرمارکت سر کوچه خودمان خرید می کنیم، با همان مبلغ.

در نمونه ای که مشاهده شخصی خبرنگار رخداداقتصادی مورخ 23مرداد 1401 در فروشگاه شهروند میدان آرژانتین تهران است، در فیش خرید حدود 3 میلیون و 300 هزار تومانی، فقط 95 هزار تومان تخفیف لحاظ شده! (یعنی میانگین کمتر از 3 درصد تخفیف.)

این در حالیست که همین چند ماه قبل تقریبا با همین اقلام (تعداد پایین تر اما اقلام یکسان)، روی فیش 900 هزار تومانی حدود 110 هزار تومان تخفیف لحاظ شده بود. ( یعنی میانگین حدود 12 درصد تخفیف)

عمده تخفیف های لوازم بهداشتی نظیر مایع ظرفشویی، لباس شویی، دستشویی، انواع دستمال کاغذی، نوار بهداشتی و… که میانگین 10 درصد و بالا تخفیف داشتند، همگی صفر شده اند. در مواد غذایی نظیر رب، برنج، ماکارونی، روغن و… تخفیفی دیده نمی شود و همه اقلام به قیمت روی بسته بندی محاسبه می شوند. در لبنیات هم همینطور است، به جز تخفیف ناچیز ماست، تقریبا تخفیفی روی انواع پنیر دیده نمی شود. البته در بخش تن ماهی و برخی نوشیدنی های کم طرفدار و انرژی زا تخفیف (باز هم کمتر از قبل) دیده می شود، اما اینها اقلام همیشگی سبد خانوار نیستند.

سوال اینجاست، با توجه به میانگین سود 20 درصدی فروش کالا برای فروشنده (که در برخی اقلام آرایشی بهداشتی تا 35درصد هم می شود)، صرفنظر از آفرهای متعددی که تولید کنندگان در قالب طرح فروش، و اشانتیون و… به فروشنده می دهند، و طبیعتا صاحبان فروشگاه های زنجیره ای از محل همین درصدها تخفیف ها رو طراحی و عرضه می کنند، چه دلیلی وجود دارد که صاحبان این فروشگاه های زنجیره همین تخفیف های درصدی را حذف کنند و با دست خود مزیت های خود را از بین ببرند؟

در شرایطی که اقلام حدود 2 برابر شده اند و در اقلام لبنیاتی نظیر پنیر های فانتزی این افزایش تا 3 برابر هم رسیده، پورسانت حاصل از فروش هم 2 تا 3 برابر شده، همین میزان سود آیا کافی نبوده که مدیران این فروشگاه ها تصمیم گرفته اند آن تخفیف ها را هم حذف کنند؟! به هر حال واقعا علاقه مندیم که پاسخ مدیران این فروشگاه ها را همینجا در قالب جوابیه منتشر کنیم تا روشنگر دلایل این تغییرات باشد. چون در هر حال این تغییرات هر چه باشد به نفع جیب مصرف کنندگان نیست.