آنچه در اقتصاد ايران قربانی شده، اعتماد عمومی است/ جامعه اقتصادی ايران كارآزموده دوران سخت است

به گزارش خبرنگار پایگاه خبری  رخداد اقتصادی؛ مسعود خوانساری رئیس اتاق بازرگانی در چهارمین دوره اعطای نشان امین الضرب و يكصد و سی و ششمين سالگرد تاسيس اتاق بازرگانی تهران گفت: همکاران عزیز و کارآفرینان گرامی
ابتدا با سلامی محشون از غم و اندوه مراتب ادب و احترام خود را صمیمانه خدمتتان بجا می آورم.

وی افزود: اگرچه امروز به پاس گرامیداشت بزرگان کارآفرینی گردهم آمده ایم و باید متناسب با این مراسم شادمان و مسرور باشیم، اما چه باید گفت که ملت بزرگ ایران، در این ایام سراسر اندوه و متاثر در متن حوادث تلخی بسر می برد که برخی ناشی از شرارت امریکا و برخی ناشی از قصور و فقدان مدیریت کارآمد در حل بحران ها و حوادث پیش روی است.

رئیس اتاق بازرگانی تهران تصریح کرد: در این مقام و ابتدا تسلیت خود و قاطبه همکارانم را بخاطر شهادات سردار وطن، اسطوره مقاومت و پایداری شهید سپهبد قاسم سلیمانی و همچنین شهادت بیش از 170 تن از بهترین فرزندان و نخبگان و برگزیدگان کشور که در سقوط دردناک هواپیما جان به جان آفرین تسلیم کردند را خدمت شما تسلیت عرض می کنم.

خوانساری خاطرنشان کرد: متاسفانه آنچه در اقتصاد و جامعه ایرانی قربانی شده، گوهر «اعتماد عمومی» است. جوان ایرانی که با هزار امید و انگیزه از دانشگاه به شایستگی بیرون آمده، نسلی که تمنای پیشرفت و توسعه دارد، مردمی که قلبشان برای این آب و خاک می‌تپد و آموخته‌اند که باید در همین سرزمین زیست کنند، چطور باید با حسی توام با نگرانی و بی‌اعتمادی به فکر کسب و کار و فردایشان باشند؟

وی تاکید کرد: متاسفم بگویم امروز هرکجا سرمایه‌ نمادینی وجود داشته، با بی‌تدبیری و نابخردی از میان رفته و یا حداقل به پایین‌ترین حد تنزل کرده است. نتیجه اینکه امروز جامعه نگران، مضطرب و بی‌اعتماد به ارکان سیاستگذار و مدیران کشور شده‌است.
قیاس این وضعیت با دهه 60 تا حدودی روشنگر است. تاریخ شهادت می‌دهد که مردم ایران در این دهه چطور با دل و جان و در بحبوحه جنگ، از مرزها دفاع کردند یا در دهه 70 به شوق سازندگی گام‌های بلندی برداشتند و در دهه 80 به انگیزه اصلاحات امیدها آفریدند و در ادامه کسانی ناکارآمد که با شعار سودای عدالت در سر داشتند، سرخوردگی ملت را رقم زدند. دهه 90 هم دوره آشتی با جهان و احیای تدبیر و امید بود که البته آنهم دستخوش ناامیدی های زیادی شد. در همه این دوره‌ها یادمان باشد که مردم پای نظام و کشور ایستادند و جامعه اقتصادی هم قدمی عقب نگذاشت.

رئیس اتاق بازرگانی تهران گفت: جامعه اقتصادی ایران کارآزموده دوران سخت است. این جامعه هیچگاه در شرایط طبیعی رشد نبوده و همواره در نشیب و فراز روزگار پنجه نرم کرده است. تاریخ گواهی می‌دهد، اتاق بازرگانی از دل نارسایی‌های مدیریتی در عهد ناصری متولد و پا به عرصه گذاشت.

وی اظهار کرد: عده‌ای از صاحبان کسب‌وکار در زمانه‌ای که قحطی برکشور حاکم بود، پا پیش گذاشتند تا دردها را درمان کنند. از سرمایه و مالشان گذشتند تا مسئولیت اجتماعی‌شان را به سرانجام برسانند.

رئیس اتاق بازرگانی تهران افزود: این قدم‌هایی ولو کوچک بخش خصوصی کشور بیش از توان و طاقت دولت‌ها در نگاه و قلب مردم جایی گرفت و آنها را به معتمدان جامعه تبدیل کرد. این چنین است که در طول سالیان دراز یادگارهایی مانند مسجد، مدرسه، بیمارستان و دیگر مراکز خدمات‌دهی توسط صاحبان کسب و کار و بازاریان در سراسر کشور ایجاد شد و برای جامعه اقتصادی و بخش خصوصی اعتبار و آبرو به ارمغان آورد.

خوانساری تصریح کرد: کارآفرینان؛ سرمایه‌های انسانی این کشور به حساب می‌آیند. حاکمیت می‌توانست مستمرا و طی چندین دهه آنها را به نمادهایی از وطن‌پرستی، دین‌داری و انسان دوستی تبدیل کند و به جامعه بشناساند ولی افسوس که نگاه توام با سوظن اجازه نداد چنین اقدام مهم و مشروعی صورت گیرد.

وی خاطرنشان کرد: نمونه آنکه امروز کجای این کشور می‌توان موزه ای از صنعت، کارآفرینی و اقتصاد پیدا کرد؟ چرا در هیچ کتاب درسی نامی از کارآفرینان نیست؟ چرا در هیچ فیلم سینمایی کارآفرین حضور ندارد؟

رئیس اتاق بازرگانی تهران تاکید کرد: در نهایت مذموم شمردن کارآفرینی طی چندین دهه، نشاط اجتماعی را هدف گرفت. امروز مردم حتی اگر ناامید نباشند، نشاط هم ندارند و با جامعه‌ای چندپاره مواجه‌ایم که صحیح را از غلط تشخیص نمی دهد.

خوانساری گفت: جوهر وجودی کارآفرینی، برخوردار از همه عناصر لازم برای تبدیل شدن به الگوست. ذات کارآفرینی یعنی اعتماد به نفس، استواری، خلاقیت، برنامه‌ریزی، اتکای به خود به جای وابستگی به غیر و مهمتر از همه امید و اعتماد به آینده‌ای درخشان.

وی اظهار کرد: در همین جمع؛ کارآفرینانی حضور دارند که در دهه هشتم و نهم زندگیشان کماکان به سازندگی ادامه می‌دهند. آنها در طول حیاتشان، انقلاب، جنگ، تحریم و انواع درگیری‌های سیاسی و اجتماعی که زندگی مردم را فشل کرده را دیده‌اند. اما چه زمانی چرخ کارخانه‌هایشان از حرکت افتاد؟ آنها چه وقت از طول و عرض سفره کارگرانشان کاستند؟

رئیس اتاق بازرگانی تهران افزود: همه شما عزیزان مرحوم قندچی را می‌شناسید. او ایران کاوه را بنیان گذاشت، پس از انقلاب مظلومانه به زندان رفت و از زندان به جبهه‌ها نقل مکان کرد تا ماشین‌های جنگی را تعمیر کند. پس از جنگ بازهم در خط تولید حاضر شد تا کارخانه‌ را از نو بسازد. او تا صبح آخرین روز حیاتش در کارخانه‌ حاضر بود. این تنها یک نمونه از ده‌ها مثال است.

خوانساری تصریح کرد: علی اکبر رفوگران در دهه نهم زندگی درگیر این است که خط تولید عطر بیک را توسعه دهد. او کیست؟ کارآفرینی که کودتای امریکایی در دهه 30 را دیده، روزهای طلایی را پشت سرگذاشته و پس از جنگ تا زندان و تحمل مشقت‌های فراوان هم پیش رفت. آیا اگر قرار برناامیدی باشد، کسی در میان کارآفرینان از این دو محق‌تر یافت می‌شود؟

وی خاطرنشان کرد: اینکه شما بدانید کشور در تحریم، جنگ اقتصادی و منازعات سیاسی است ولی کلنگ راه‌اندازی کسب‌وکاری متناسب با این زمانه را برزمین می‌زنید، یعنی حماسه آفریده‌اید. یعنی می‌توانید الگو و مولد باشید.

رئیس اتاق بازرگانی تاکید کرد: جوان استارت‌آپی که در افق اندیشه‌اش ده‌ها ایده و طرح برای راه‌اندازی کسب‌وکار متکی به سرمایه اندک دارد، کارآفرینی که نگاهش به توسعه خط تولید است، تحلیلگری که از میان خبرهای منفی خطی از امید و معطوف به آینده پیدا می‌کند، شایسته قدردانی است و نباید آنها را با انواع واکنش‌ها از کار انداخت.

خوانساری گفت: کارآفرینی یعنی بازگشت نیروهای جوان به کشور و حضور در عرصه سازندگی.هر زمان چرخ حرکت کارخانه‌ای بازایستاد باید منتظر سیل مهاجرت بود.
هر زمان کارآفرینی خانه‌نشین شد باید در انتظار ویرانی خانواده‌های بسیار بود.
در همین حوادث اخیر نخبگان این کشور در آرزوی کار و زندگی مطلوب راهی خارج از مرزها بودند که چنین حادثه تلخی رخ داد. آیا این افراد نمی‌توانستند کارآفرینان ما باشند؟ اگر ما حرمت کارآفرین را رعایت می‌کردیم و کارخانه‌ها پرتوان به کارشان ادامه می دادند، این جوانان در ایران می‌ماندند و می‌توانستند مهندسان و مدیران آنها باشند؟

وی اظهار کرد: کلام روشن این که سرمایه انسانی بزرگی به نام کارآفرینی مخدوش شده است و حالا اثرات اجتماعی آن را در زیست جاری مردم می‌بینیم و دوستان گرامی قاطبه شما عزیزان روزانه در برابر اخباری در مورد فساد این و آن قرار دارید. اما کدامیک از شما شنیده‌اید که یک کارآفرین موفق و متعهد دست به اختلاس زده باشد؟ انواع رانت‌ها در اقتصاد و جامعه توزیع می‌َشود ولی چند درصد از جامعه کارآفرینی دستش آغشته به رانت است؟ جامعه کارآفرینی از همین تریبون اتاق بازرگانی بارها از حاکمیت خواسته است: به رانت ارزی پایان دهد، در مقابل فساد ایستادگی کند، انواع توزیع غیرهدفمند یارانه‌ها را متوقف کند و بستر رقابت را بسازد.
در این موقعیت چرا نباید کارآفرینان را به عنوان انسان‌های کمال‌گرا، پرشوق و امید و در عطش ساختن ایرانی آزاد و آباد به مردم معرفی کرد؟ کارآفرینان عاشق این مرز و بوم اند و تمام سرمایه‌شان را به کارخانه و خط تولید تبدیل می‌کنند. آنها قلبشان برای این مردم می تپد و زیر فشار تحریم و کمبود، همچنان سبد مصرف مردم را متنوع نگاه می‌دارند. چرا دولت‌ها صدای این منادیان سلامت و امید را نمی‌شنوند و چرا گوش‌ها بسته شده‌است؟

رئیس اتاق بازرگانی تهران افزود: جوانان پراز شوق پیشرفت، عطش «اعتماد به نفس» دارند و چه کسانی را می‌شناسید که بیش از کارآفرینان «نماد اعتماد به نفس» باشند.
امروز رسالت تک‌تک کارآفرینان این است که از ابزارهای فرهنگی، هنری و اقتصادی برای توسعه مفهوم کارآفرینی استفاده کنند. انزوا طلبی راهکار امروز نیست. اگر دل‌ها برای آینده ایران می‌تپد که قطعا چنین است در معرفی اسطوره‌های کارآفرینی استنکاف نکنید. اگر پیش از این کارآفرینان سعی می‌کردند به دور از هیاهوی جامعه و در خلوتشان کار کنند، امروز باید به صحنه بیایند و اجازه دهند جامعه با آنها آشنا شود. درهای کارخانه‌ها را به روی مستندسازان باز کنید، اجازه دهید زندگی‌تان کتاب شود، فرصت دهید نسل جوان در جلسات و همایش‌ها، پای صحبت‌های شما بنشینند و تجربیات جدیدی بیاموزند.

خوانساری اظهار کرد: این تمنای ما از شماست که اتاق بازرگانی را در مسیر معرفی الگوهای ارزشمند زیست، در زمانه بحران، یاری کنید. داستان زندگی هرکدام از شما ارجمندان می‌تواند، جوانی را نجات دهد و تلاشتان برای گذر از سختی‌های زمانه‌ می‌تواند انگیزه و امید بخش نسل جوان باشد.بیایید همه با هم از کارآفرینان نماد بسازیم نه برای اینکه تنها اقتصاد، توسعه پیدا کند، بلکه برای بازگشت نشاط به کشور، بازگشت امید به مردم و ساختن دوباره این سرزمین. آنچه امروز در پیشگاه شما قرار می‌گیرد، تلاشی اندک از سوی ماست و شما کارآفرینان گرامی این مسیر را می‌توانید با نهایت قدرت و انگیزه به پیش ببرید. خدا یار و مددکارتان باد.

انتهای پیام/