تارا تنها یک محصول جدید نیست/ از دانش پلتفرمی تا بهبود اتوماسیون تولید

به گزارش پایگاه خبری رخداد اقتصادی؛ دانش فنی و مالکیت پلتفرم در صنعت خودرو جهان مهمترین فاکتورهایی هستند که می‌توانند یک خودروساز را به عرش تولید و رقابت ببرند، زیرا با توجه به روند صنعت خودرو جهان، تقریبا هیچ خودروسازی دیگر به فکر طراحی صفر تا 100 پلتفرم نیست چرا كه هزینه‌های بالا و البته صرف زمان بسیار برای اجرای چنین پروژه‌ای از نظر تئوری دیگر به صرفه نیست.

اما استفاده از پلتفرم‌های مشترک و البته انعطاف‌پذیر راه‌کاری است که امروز بیش از هر زمان دیگری در ميان خودروسازان جهان رواج دارد. اگر یک برند، مالکيت پلتفرم را در اختیار داشته باشد، همچون مالک زمین کشاورزی حاصل‌خیزی است که هر آنچه در آن بکارد، برداشت می‌کند.

هر چند آغاز دوباره تحریم‌ها توانست این تلاش‌ها را اندكي کم‌رنگ کند، اما به طور مثال دور جديد همكاري شركاي خارجي با ايران‌خودرو و تجربیات مونتاژ خودروهایی همچون پژو 2008 توانست مجموعه‌اي از دانش فنی در زمینه‌های مونتاژ، تولید و طراحی را به اين شركت منتقل کند و به دانش موجود بيفزايد، توانايي که حالا حاصل آن «تارا» نام دارد، خودرویی که پیش از این با کد K132 شناخته می شد و امروز آن را تارا به معنی «ستاره» می‌نامند.

از جمله نکات جالب توجه در خصوص تارا باید به طراحی مدرن آن اشاره کرد؛ به خصوص این موضوع در بخش عقب خودرو با به‌کارگیری چراغ های به‌هم‌پیوسته همچون محصولات دیگر خودروسازان جهان، جذابیت خوبی را به وجود آورده است.

البته بدون شک تئوری و فرمو‌های طراحی صنعتی در فرم‌دهی به اجزاء مختلف یک خودرو نقشی اساسی دارند و در نهایت آن‌چه که خروجی این فرایند مهندسی است، می‌تواند شاهکاری خاص، مناسب و یا حتی زشت باشد، اما در پايان ماجرا، این سلیقه مخاطب است که قضاوت می‌کند. ولی نباید در میان نقدها و ستایش‌های مختلف در خصوص طراحی تارا، نکات مهم لایه‌های زیرین (پلتفرم) این خودرو فراموش شود.

تارا در شرایطی ساخته می‌شود که صنعت خودرو ایران و بزرگ‌ترین خودروسازان خاور میانه، سخت‌ترین فشارهای اقتصادی ناشی از تحریم را تحمل می‌کنند. از جمله محاسن این خودرو باید به موتور 1.6 لیتری یورو5 آن اشاره کرد، موتوری که در واقع نسخه ارتقایافته TU5 است و با کد TU5+ شناخته می شود. به دلیل بازدهي مناسب موتور TU5، شركت ايران‌خودرو این موتور را مورد بهبود و بهینه‌سازی قرار داد و حاصل آن نصب این پيشرانه در خودروهاي رانا پلاس و تارا خواهد بود.

در واقع ساخت تارا تنها طراحی یک بدنه با استفاده از پلتفرمی باکیفیت نیست، بلکه نمادی از خواستن و توانستن است. بعد از آغاز دوباره تحریم ها و مشکلات بسیار که بیان آنها تکرار مکررات است، این متخصصین ایرانی بودند که توانستند پروژه K132 را بدل به محصولی با برند ایرانی کنند. این پلتفرم نه تنها دستاوردی چون كسب دانش فنی براي كشورمان داشت، بلکه باعث به‌روزرسانی خطوط تولید و اتوماسیون کیفیت در ایران‌خودرو نیز شده است. در این فرآیند حتی گان ها ( ابزار جوشکاری) در خطوط تولید بدنه این خودرو نیز به‌روزرسانی شده‌اند تا از نظر کیفیت و عمق نفوذ جوش كه عمدتاً از نوع جديد ليزري هستند، در قطعات پلتفرمی بهبود حاصل شود.

طراحی و نمونه سازی پلتفرم برقی موتور TU5+، استفاده از سامانه زمان‌بندي متغير مداوم سوپاپ‌ها (CVVT)، بهره‌گيري از پيستون‌هاي ضد سايش، تجهيز به پمپ روغن با خروجي متغير، کالیبراسیون این موتور به‌خصوص در بخش جرقه‌زنی و سرسیلندر با کیفیت سوخت موجود در کشور و از همه مهم‌تر دانش استفاده از پلتفرم، لایه‌های زیرین خودروی تارا هستند که بدون همکاری طرف‌هاي خارجی و با اتکا به توان مهندسی ایران‌خودرو و بخش قطعه‌سازی کشور انجام شده است، از این رو این خودرو را نباید تنها یک محصول جدید در سبد تولیدات ایران خودرو به حساب آورد.

آبی‌پوشان جاده مخصوص می توانند با توسعه این پلتفرم به مگاپلتفرم، خانواده‌ای از محصولات را روی آن تولید کنند. در نتیجه به عقیده نگارنده با توجه به زنجیره تامین متشکل از قطعه‌سازان ایرانی که پشت سر تارا قرار دارند، این خودرو نقشی پررنگ‌تر از یک محصول در صنعت خودرو ایران بازی خواهد کرد.

انتهای پیام/